หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 ... 81

ชนิดกระทู้ ผู้เขียน กระทู้: รักทางไกล...ทำยังไงดี  (อ่าน 79526 ครั้ง)
Guest
ทรมาน
เรทกระทู้
« เมื่อ: 22 มี.ค. 09, 23:19 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
Send E-mail

แบ่งปันกระทู้นี้ให้เพื่อนคุณอ่านไหมคะ?

ปิดปิด
 

เพื่อนๆ เคยมีประสบการณ์ต้องไกลกันกับคนรักไหมคะ..แบบไกลมากๆ คนล่ะประเทศ..อยากให้ช่วยแชร์ความรุ้สึก แล้วก็ วิธีการปรับตัว...หรือทำยังไงถึงจะให้ความรักของเราเหมือนเดิม...

ตอนนี้คนรักไปเรียนต่อ ต่างประเทศค่ะ...รุ้สึกทรมานมากๆ เลย ทั้งคิดถึง ทั้งกังวลไปสารพัด แต่ก็พยายามจะไม่คิดอะไร ให้ตัวเองฟุ้งซ่าน...บางครั้งเพือนๆ ก็บอกว่า คิดถึงก็โทรหาสิ หรือไม่ก็ คุย m หรือ ส่งเมล...เราก็ทำทุกอย่าง แต่ถ้าใครที่เคยมีประสบการณ์แบบเรา หรือว่ากำลังเป็นอยู่ ก็จะรู้ค่ะว่าทำยังไงๆๆ ก็ไม่หายคิดถึง ไม่หายเศร้า....แล้วเราก็กลัว...ว่า ห่างกันไปนานๆ อะไรๆๆ มันจะเปลี่ยนแปลงไปไหม...

เพื่อนๆ ที่มีประสบการณ์ช่วยให้คำแนะนะด้วยนะคะ..ตอนนี้รุ้สึกคิดถึง แล้วก็เหงา มากๆๆด้วย... TT0TT

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #1 เมื่อ: 23 มี.ค. 09, 09:21 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

แค่อยู่ในประเทศเดียวกันเค้ายังไม่มีเวลาเจอเราเลย
ได้แต่ทรมาน เหนื่อยกับความรู้สึกที่รอคอยใครสักคน

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
add
เรทกระทู้
« ตอบ #2 เมื่อ: 23 มี.ค. 09, 09:23 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ถ้าคบกันมานาน...ก็ต้องเชื่อใจกันครับ...อีกอย่างเราก็ต้องซื่อสัตย์ต่อเขา...

มันก็ต้องมีเรื่องให้คิดเยอะนะ...คุณเองก็พยายามคิดให้น้อยลงแล้วกัน...

ถึงเขาไปเรียนต่างประเทศ..ก็ยังสามารถคุยกันผ่าน M ได้...จะทำให้คุณไม่รู้สึกว่าอยู่ห่างกันมากเกินไป...

รักทางไกลยังไงก็ต้องเอาใจใส่เพิ่มมากขึ้นนะครับ...

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
add
เรทกระทู้
« ตอบ #3 เมื่อ: 23 มี.ค. 09, 09:30 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

!!!@ !!!@

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
Keeta
เรทกระทู้
« ตอบ #4 เมื่อ: 23 มี.ค. 09, 11:45 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

จากประสบการณ์นะ ต้องพยายามไว้ใจซึ่งกันและกันให้มาก ไม่ว่าจะคิดมากอย่างไร ก็ขอให้คิดบวกเข้าไว้ มันจะทำให้เรามีกำลังใจ และถึงเวลาก็คุย M เพราะเวลาเรากับเค้าไม่ตรงกัน หรือส่ง SMS โทรคุยบ้างวันเว้น 2 วันเพราะมันเปลืองตังส์

และพยายามหากิจกรรมอะไรทำ ออกกำลังกาย อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ ช๊อปปิ้งกับเพื่อนๆ ดูหนัง ฟังเพลง สิ่งเหล่านี้มันจะทำให้คลายความคิดถึงลงได้บ้าง

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
อ้ายด่าง
เรทกระทู้
« ตอบ #5 เมื่อ: 23 มี.ค. 09, 14:43 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ทำได้อย่างเดียว "ทำใจ" อนาคตอย่าไปคิดถึงเลยออกหัวออกก้อยก็ไม่รู้

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เศร้า..
เรทกระทู้
« ตอบ #6 เมื่อ: 23 มี.ค. 09, 15:49 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ตอนนี้ก็กำลังเป็นเหมือนกันค่ะ แฟนต้องย้ายไปประจำที่อื่น เป็นคนที่คิดมากอยู่แล้วแต่พยายามจะไม่คิดมากค่ะ ก็พยายามเชื่อใจซึ่งกันและกัน โทรคุยกัน เหงาเหมือนกันเวลาไม่ได้คุยกัน เศร้า.. TT0TT

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เคยมาแล้ว..
เรทกระทู้
« ตอบ #7 เมื่อ: 24 มี.ค. 09, 21:59 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ของเรา เรากับแฟนเก่าเรียนที่ต่างประเทศด้วยกัน เจอกันที่นู่นแล้วก็เป็นแฟนกัน..
แต่แฟนเรียนจบก่อนแ้ล้วก็กลับมาที่ไทยก่อน...
เราเชื่อมั่นและเชื่อใจเค้ามาตลอด แต่เค้าดันไปมีแฟนใหม่หลังจากกลับมาได้ไม่กี่เดือนเอง...เจ็บใจโคดๆ...

ทำให้เราเชื่อคำพูดที่เค้าว่ากันว่ารักแท้แพ้ระยะทางเลย...

แต่จริงๆแล้วก็ไม่ได้เป็นเหมือนคู่ของเรากันหมดทุกคู่นะ มันก็แล้วแต่คนว่าจะสามารถรักษาความรักเอาไว้และจิตใจเข้มแข็งขนาดไหน เพราะเวลาอยู่ห่างกันก็ต้องมีความเหงาอยู่แล้ว ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งใจไม่แข็งจริงก็จบ...

ขอให้คู่ของคุณผ่านระยะเวลาช่วงที่ต้องอยู่ห่างกันไปได้ด้วยดีก็แล้วกันนะ...

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #8 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 07:41 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากนะคะ...คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แต่ก็จะพยายามทำใจให้เข้มแข็ง ถึงเหงาก็จะทนค่ะ..แล้วก็ขอให้เค้า เข้มแข็ง

และอดทนเหมือนเราด้วยเถิ้ด....สาธุ....

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #9 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 11:15 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

แต่เราทรมานแล้วล่ะตอนนี้ เค้าว่าง หยุดยาวก็กลับบ้านต่างจังหวัดของเค้าไป
เราต้องการเวลาแต่เค้า กลับไม่มีให้เรารู้มั้ย มันทรมาน ใจมันสับสน
อยากออกมา แต่ใจไม่เข้มแข็งพอ คุณช่วยตอบทีคะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #10 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 13:59 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
แต่เราทรมานแล้วล่ะตอนนี้ เค้าว่าง หยุดยาวก็กลับบ้านต่างจังหวัดของเค้าไป
เราต้องการเวลาแต่เค้า กลับไม่มีให้เรารู้มั้ย มันทรมาน ใจมันสับสน
อยากออกมา แต่ใจไม่เข้มแข็งพอ คุณช่วยตอบทีคะ

แบบนี้ก็ทรมานเหมือนกันค่ะ...แล้วเค้าแวะหาเราก่อนกลับต่างจังหวัดหรือเปล่าคะ สักนิด แล้วค่อยกลับบ้านเค้าไปน่ะค่ะ...

ถ้าอย่างนั้นก็ใช้วิธีโทรคุยกันสิคะ..หรือว่า ขอไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน...เหมือนกับเป้นการพักผ่อนน่ะค่ะ.

เคยลองคุยกับเค้าดูไหมคะ...
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #11 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 14:31 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ฉันอยากจะมองท้องฟ้ากว้างๆๆแล้วหัวเราะให้กับตัวเอง
คงจะมีหลายคนที่รู้เรื่องนี้ อยากถามว่าคุณทนได้ยังไงกับรักแบบนี้
รักที่ไม่อยากจะเรียกร้องอะไรอีกแล้ว เพราะมีแต่ทำให้รอยร้าวที่มี
มันมีอยู่ทุกวัน ทะเลาะกันทุกวันถ้าฉันเอาเรื่องนี้มาพูด เหมือนเรียกร้องมากไป
เหมือนเร่งให้เค้าทำตามใจเรา บังคับเค้าในสิ่งที่เค้าก็ให้เราไม่ได้ไงล่ะ
บางที่การรอคอย และความอดทนรอมันคงใกล้ ใกล้สุดทางแล้วจริงๆๆ
รู้มั้ยคะเราคุยกันทุกๆวัน จะนานหลายชั่วโมงแค่ไหน ก็คงไม่เท่ากับหนึ่งนาทีที่เราได้เจอกันหรอกคะ
ทุกครั้งที่ฉันวางสาย อาจจะตอนคุยกันยิ้ม หัวเราะได้ แต่เมื่อวางสาย ความคิดถึงกลับไม่เคยจางหาย
หรือลดลงบ้างก็ยังดี เราคุยกันจนไม่รู้ว่าฉันจะเรียกร้องอะไรอีกแล้วคะ ไม่รู้ว่าคำไม่มีเวลาของเค้า
มันคืออะไร เหนื่อยเหลือเกินคะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #12 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 15:58 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
ฉันอยากจะมองท้องฟ้ากว้างๆๆแล้วหัวเราะให้กับตัวเอง
คงจะมีหลายคนที่รู้เรื่องนี้ อยากถามว่าคุณทนได้ยังไงกับรักแบบนี้
รักที่ไม่อยากจะเรียกร้องอะไรอีกแล้ว เพราะมีแต่ทำให้รอยร้าวที่มี
มันมีอยู่ทุกวัน ทะเลาะกันทุกวันถ้าฉันเอาเรื่องนี้มาพูด เหมือนเรียกร้องมากไป
เหมือนเร่งให้เค้าทำตามใจเรา บังคับเค้าในสิ่งที่เค้าก็ให้เราไม่ได้ไงล่ะ
บางที่การรอคอย และความอดทนรอมันคงใกล้ ใกล้สุดทางแล้วจริงๆๆ
รู้มั้ยคะเราคุยกันทุกๆวัน จะนานหลายชั่วโมงแค่ไหน ก็คงไม่เท่ากับหนึ่งนาทีที่เราได้เจอกันหรอกคะ
ทุกครั้งที่ฉันวางสาย อาจจะตอนคุยกันยิ้ม หัวเราะได้ แต่เมื่อวางสาย ความคิดถึงกลับไม่เคยจางหาย
หรือลดลงบ้างก็ยังดี เราคุยกันจนไม่รู้ว่าฉันจะเรียกร้องอะไรอีกแล้วคะ ไม่รู้ว่าคำไม่มีเวลาของเค้า
มันคืออะไร เหนื่อยเหลือเกินคะ

อืม...คงต้องเปิดอกคุยกันแล้วล่ะค่ะ ถ้าเป็นอย่างนี้...บอกกันไปตรงๆ เลยว่าตอนนี้คุณรู้สึกยังไง
เหมือนกับที่คุณได้ระบายไว้ในกระทุ้นี้แหละค่ะ

บอกไปเลยคุณต้องการอะไร ตอนนี้คุณมีควาสุขไหม..หวังว่าเค้าคงเข้าใจ และเห็นใจคุณนะคะ

ดิฉันก็เหมือนกันค่ะ ถึงจะคุยกันนานเป็นชั่วโมง แต่พอวางสาย ก็ร้องไห้ทุกที...อยากให้ความรู้สึกแบบนี้หายไปเหมือนกัน
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #13 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 16:11 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

คุยน่ะคุยกันหลายรอบแล้วคะ ทะเลาะกันได้เกือบจะทุกวัน
ก็เพราะเรื่องนี้แหล่ะ แต่ความรู้สึกก็ไม่เคยจางหาย
อยากจะให้เป็นวันพรุ่งนี้เราเจอกันเลยจะได้มั้ย
แต่มันเป็นไปไม่ได้ อย่างเร็วก็ต้องรอไปอีกสองเดือน
ต้องไปทำงานอีกนานกว่าจะกลับ โทรคุยกันก็ลำบาก
ต้องรอให้เค้าติดต่อมาอย่างเดียวเลยคะ
วันหยุดยาวเค้าก็กลับบ้าน สักอีกสี่วันมั้งคะ
ถึงจะกลับมา แต่เค้าก็ไม่มีเววลาให้เรา บอกได้อย่างเดียว
ว่าทรมาน หัวใจมันล้าเกินทนไหวแล้ว สองปีมันไม่ใช่น้อย
คุณรู้มั้ย ผู้หญิงเราต้องการเวลาไงล่ะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
ไร้
เรทกระทู้
« ตอบ #14 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 16:19 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ก็เข้าใจค่ะ
คนที่อยู่ไกลเขาย่อมมีโอกาสที่จะเลือกตราบใดที่คุณอยู่เมืองไทย
แล้วยังมีคนมาชอบ
ถ้าคุณมีเค้าเพียงคนเดียว
เธอก็จะมีคุณเพียงคนเดียว
มั่นในรัก
ถ้าคุณไม่ไว้ใจเธอ
เธอก็จะไม่ไว้ใจคุณ ก็จะกลายเป็นว่าต่างฝ่ายไม่เข้าใจ
ทำให้หมดความคิดถึง
แต่ถ้าเป็นคู่กันแล้วและเราดีที่สุดเขาจะกลับมา
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขอให้พิสูตรกันที่ใจมิใช่คนอื่นกล่าวมา
ให้เห็นกับตา
แต่อย่าเห็นเพราะคิดไปเอง.....
เพราะจะเสียเขาไปเหมือนกับเรา *#*#

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #15 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 23:14 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
คุยน่ะคุยกันหลายรอบแล้วคะ ทะเลาะกันได้เกือบจะทุกวัน
ก็เพราะเรื่องนี้แหล่ะ แต่ความรู้สึกก็ไม่เคยจางหาย
อยากจะให้เป็นวันพรุ่งนี้เราเจอกันเลยจะได้มั้ย
แต่มันเป็นไปไม่ได้ อย่างเร็วก็ต้องรอไปอีกสองเดือน
ต้องไปทำงานอีกนานกว่าจะกลับ โทรคุยกันก็ลำบาก
ต้องรอให้เค้าติดต่อมาอย่างเดียวเลยคะ
วันหยุดยาวเค้าก็กลับบ้าน สักอีกสี่วันมั้งคะ
ถึงจะกลับมา แต่เค้าก็ไม่มีเววลาให้เรา บอกได้อย่างเดียว
ว่าทรมาน หัวใจมันล้าเกินทนไหวแล้ว สองปีมันไม่ใช่น้อย
คุณรู้มั้ย ผู้หญิงเราต้องการเวลาไงล่ะ

เห็นใจจังค่ะ..เข้าใจค่ะผู้หญิงต้องการเวลา...เราก็เป็นเหมือนกัน
งั้น..ก็จะเป็นกำลังใจให้นะคะ...
แล้วเวลาคุยกัน หรือที่คุณบอกว่าทะเลาะกัน..เค้าให้เหตุผลว่ายังไงคะ
ทำไมถึงให้เวลาคุณไม่ได้...
แต่ถ้าคุณยังมั่นใจว่าคุณยังรักเค้า และเค้าก็ยังรักคุณ
สิ่งที่ทำได้ก็คือ ยอมรับในสิ่งที่เป็น และอยู่กับมันให้ได้อย่างมีความสุขค่ะ

แต่ถ้าความรักจากคนสองคนลดน้อยลง หรือ จากความรุ้สึกรัก มันเปลี่ยนไปแล้ว...ก็คงต้องมาคุยก้นใหม่
แล้วหาทางแก้ปัญหาใหม่แล้วล่ะค่ะ...ลองคิดดูอีกทีก็แล้วกันนะคะ...

เป็นกำลังใจให้ ...สู้ๆ นะคะ อย่าท้อ อย่าถอดใจค่ะ..ถ้าปัญหามันไม่ได้เกิดที่คนสองคน...ก็ไปแก้ที่ปัญหานะคะ

แต่ถ้าปัญหามันเกิดจากตัวเราทั้งสองคน ก็ต้องแก้ที่เราทั้งสองคนค่ะ....
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
add
เรทกระทู้
« ตอบ #16 เมื่อ: 25 มี.ค. 09, 23:33 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

^_^ เจ้าของกระทู้ ก็เป็นตนเข้มเเข็งดีนี่ครับ..
ยังช่วยเป็นกำลังใจให้คนอื่นได้ ก็เป็นกำลังใจให้กับตัวเองได้สบาย
พยายามติดต่อ พูดคุยกับแฟน ให้มีการติดต่อกันอย่างสม่ำเสมอ
พยายามแนะนำเพื่อนใหม่ ที่คุณและเขา รู้จัก ต่ออีกฝ่ายให้รู้จักกันด้วย
เขาน่าจะวิตกกังวลในตัวคุณมากกว่าที่คุณจะไปหวั่นใจเรื่องของเขา
สิ่งที่สำคัญคือ พยายามไปดูแล เอาใจใส่คนในครอบครัวของเขาที่เมืองไทยด้วยครับ
แล้วพยายามเล่าเรื่องครอบครัวของเขาให้รับทราบ เพื่อเขาจะได้สบายใจ
ให้เขารู้สึกว่า คุณเป็นคนสำคัญ เป็นตัวแทนของเขา ที่เขาขาดไม่ได้
ตัวคุณเอง ก็พยายามหาสิ่งอื่นทำบ้าง หากหน้าที่ สมองคิดไปเรื่องงาน
ก็จะทำให้หายติดถึงเขา ไปได้บ้าง ทั้งยังช่วยให้คุณไม่เหงาครับ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
add
เรทกระทู้
« ตอบ #17 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 00:32 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
รักแท้อย่าให้แพ้ระยะทาง ท่องไว้ให้ขึ้นใจ สู้ๆค่ะ "The course of true love never ran smooth. But if you can hold to the course,you can surmount the obstacles that life puts in theway"
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
add
เรทกระทู้
« ตอบ #18 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 00:35 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
[/size]ความรักย่อมมีอุปสรรค แต่อุปสรรคจะทำให้รักเรา มีความหมายมากขึ้น
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #19 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 08:01 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

เรื่องงานไงล่ะคะ ที่เค้าไม่ค่อยมีเวลา ถามว่าตอนนี้ความรู้สึกลดน้อยลงมั้ย
ลดลงน่ะ ลงเรื่อยๆๆ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง
และก็ไม่เคยคิดว่าความรู้สึกแบบนี้กับใครสักคน จะสามารถลดน้อยลงได้เลยคะ
อาจจะนานที่เราไม่ได้เจอกัน มันกลายเป็นความชินชา กับเรื่องนี้แล้วมั้งคะ
ก็คงกลายมาเป็นแค่ความผูกพัน ความรู้สึกอาจสับสนบ้างคะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #20 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 10:38 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
^_^ เจ้าของกระทู้ ก็เป็นตนเข้มเเข็งดีนี่ครับ..
ยังช่วยเป็นกำลังใจให้คนอื่นได้ ก็เป็นกำลังใจให้กับตัวเองได้สบาย
พยายามติดต่อ พูดคุยกับแฟน ให้มีการติดต่อกันอย่างสม่ำเสมอ
พยายามแนะนำเพื่อนใหม่ ที่คุณและเขา รู้จัก ต่ออีกฝ่ายให้รู้จักกันด้วย
เขาน่าจะวิตกกังวลในตัวคุณมากกว่าที่คุณจะไปหวั่นใจเรื่องของเขา
สิ่งที่สำคัญคือ พยายามไปดูแล เอาใจใส่คนในครอบครัวของเขาที่เมืองไทยด้วยครับ
แล้วพยายามเล่าเรื่องครอบครัวของเขาให้รับทราบ เพื่อเขาจะได้สบายใจ
ให้เขารู้สึกว่า คุณเป็นคนสำคัญ เป็นตัวแทนของเขา ที่เขาขาดไม่ได้
ตัวคุณเอง ก็พยายามหาสิ่งอื่นทำบ้าง หากหน้าที่ สมองคิดไปเรื่องงาน
ก็จะทำให้หายติดถึงเขา ไปได้บ้าง ทั้งยังช่วยให้คุณไม่เหงาครับ


ขอบคุณนะคะ...พอมาอ่านดู ก็เพิ่งรู้ว่าไปเป็นกำลังใจให้คนอื่นไปซะแล้ว...555++
เพราะเข้าใจค่ะ เห็นใจด้วย ตอนเค้าไปแรกๆๆ ร้องไห้ทุกคืนเลยค่ะ..ถึงคุยกันทุกวัน
หลังจากวางสายแล้วก็ร้องค่ะ ตาบวมไปทำงานเกือบทุกวัน
อย่างที่คุณว่าค่ะ ต้องเข้มแข็ง พยายามโทรหา แม่ พี่ น้อง ของเค้าบ่อยค่ะ
ถามว่าเป้นยังไงบ้าง สบายดีไหม...ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจ
ตอนนี้ก็คอยแต่สวดมนต์เกือบทุกคืน ขอให้ทุกอย่างยังเหมือนเดิมค่ะ...
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #21 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 10:47 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
เรื่องงานไงล่ะคะ ที่เค้าไม่ค่อยมีเวลา ถามว่าตอนนี้ความรู้สึกลดน้อยลงมั้ย
ลดลงน่ะ ลงเรื่อยๆๆ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง
และก็ไม่เคยคิดว่าความรู้สึกแบบนี้กับใครสักคน จะสามารถลดน้อยลงได้เลยคะ
อาจจะนานที่เราไม่ได้เจอกัน มันกลายเป็นความชินชา กับเรื่องนี้แล้วมั้งคะ
ก็คงกลายมาเป็นแค่ความผูกพัน ความรู้สึกอาจสับสนบ้างคะ

-_-' ความรู้สึกที่ลดลง กับความรุ้สึกชินชา น่ากลัวค่ะ..มันจะทำให้ความรักหมดน่ะค่ะ
ขอโทษนะคะ คุณแต่งงานกันหรือยังคะ หรือว่า ยังเป็นแฟนกันอยู่

ถ้าเป็นแฟนกันอยู่..แล้วความรุ้สึกเป็นอย่างที่คุณว่าจริงๆ คุณก็ต้องลองเปิดใจดุแล้วล่ะค่ะ
แต่ไม่ได้ยุให้เลิกกันนะคะ..เปิดใจดูใครที่เหมาะสมกับคุณ และก้ไม่ทำให้คุณต้องเป็นทุกข์ค่ะ
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #22 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 10:58 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
รักแท้อย่าให้แพ้ระยะทาง ท่องไว้ให้ขึ้นใจ สู้ๆค่ะ "The course of true love never ran smooth. But if you can hold to the course,you can surmount the obstacles that life puts in theway"

ขอบคุณนะคะ...คุณเคยฟังเพลง "ภาวนา" ไหมคะ...พอได้ยินคำว่ารักแท้แพ้ระยะทาง นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาเลยค่ะ เพราะกลัว

ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ....จะไม่ให้รักแท้ แพ้ระยะทางค่ะ จะพยายาม....
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #23 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 12:58 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ใช่คะความรู้สึกที่ลดน้อยลง ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่คะ
ใจก็ไม่เคยได้ปิดกั้นอะไร หากเป็นไปไม่ได้เราก็จะเจ็บปวดน้อยลง
แต่สิ่งที่ฉันกลัว กลัวจะทำร้ายจิตใจเค้าที่เค้าอาจจะมีมากขึ้น ส่วนฉันกลับตรงกันข้าม
เค้าอยากจะสร้างครอบครัวกับฉันคะ แต่ตอนนี้ความรู้สึกนั้นมันเหมือนค่อยๆจางหาย
ลดน้อยลง มันคืออะไรกันแน่คะ ไม่อยากทำให้เค้าเสียใจคะ ฉันอาจจะเจ็บปวดกว่าเค้า
ถ้าฉันพูดว่าความรู้สึกตอนนี้เป็นยังไง ไม่เข้าใจตัวเองเลยคะ คงอาจจะเป็นระยะทาง
ที่กั้นระหว่างเราจริงๆๆก็ได้คะ ฉันอยากเจอเค้าในเร็วๆๆนี้ไม่ใช่ต้องให้รอต่อไปอย่างนี้
อีกสองเดือน พอถึงตอนนั้นความรู้สึกฉันอาจจะหมดแล้วก็ได้คะ และก็จะไม่ให้เค้าได้เจอฉัน
ก็เป็นได้คะ กลัวหัวใจตัวเองในตอนนี้ ทำยังไงให้เรารักษาความรักนี้ไว้นานๆๆคะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
ทอมอ้วน
เรทกระทู้
« ตอบ #24 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 19:05 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ผมรักทางไกลแฟนผมอยู่ต่างประเทศนะครับ เธอเจียดเงินโทรทางไกลเข้าพีซีทีผมทุกวัน ผมก็ไม่รู้จะบอกยังไงดี แล้วก็มี
SEX PHONE กับผมก่อนที่จะเจอกันด้วยครับทุกอย่างดีมากเลยครับ
แต่สำหรับคุณผมแนะนำอย่างนี้นะครับ
โหลด MSN Messenger ครับหรือ skepe คุณหาได้จาก google.co.th นะครับ
เอามาพูดคุยกัน MSN แล้วก็ skepe เนี่ยติดไมค์กับหูฟังคุยแทนค่าโทรศัพท์ทางไกลได้ครับติด TRUE Hi speed ครับ
แค่นี้ก็ประหยัดแล้วครับ แล้วก็ถ้าติดต่อกันภายในประเทศแฟนอยู่ต่างจังหวัดใช้มือถือ
ก็ซื้อครับซื้อ PCT สักเครื่องไว้โทรเข้าแค่นี้เองครับทุกอย่างเรียบร้อย
การพูดคุยกันเนี่ยผมว่าคุณจะผ่อนคลายมีอะไรกับแฟนทางโทรศัพท์หรือทาง MSN Messenger ก็ได้ครับ
ไม่มีอะไรต้องกังวลอะไรก็ไม่เปลี่ยนไปหรอกครับ
ต้องมีอะไรกันนะครับอย่าไม่มีเดี๋ยวเค้าจะเปลี่ยนไปครับ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #25 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 23:50 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
ผมรักทางไกลแฟนผมอยู่ต่างประเทศนะครับ เธอเจียดเงินโทรทางไกลเข้าพีซีทีผมทุกวัน ผมก็ไม่รู้จะบอกยังไงดี แล้วก็มี
SEX PHONE กับผมก่อนที่จะเจอกันด้วยครับทุกอย่างดีมากเลยครับ
แต่สำหรับคุณผมแนะนำอย่างนี้นะครับ
โหลด *** Messenger ครับหรือ skepe คุณหาได้จาก google.co.th นะครับ
เอามาพูดคุยกัน *** แล้วก็ skepe เนี่ยติดไมค์กับหูฟังคุยแทนค่าโทรศัพท์ทางไกลได้ครับติด TRUE Hi speed ครับ
แค่นี้ก็ประหยัดแล้วครับ แล้วก็ถ้าติดต่อกันภายในประเทศแฟนอยู่ต่างจังหวัดใช้มือถือ
ก็ซื้อครับซื้อ PCT สักเครื่องไว้โทรเข้าแค่นี้เองครับทุกอย่างเรียบร้อย
การพูดคุยกันเนี่ยผมว่าคุณจะผ่อนคลายมีอะไรกับแฟนทางโทรศัพท์หรือทาง *** Messenger ก็ได้ครับ
ไม่มีอะไรต้องกังวลอะไรก็ไม่เปลี่ยนไปหรอกครับ
ต้องมีอะไรกันนะครับอย่าไม่มีเดี๋ยวเค้าจะเปลี่ยนไปครับ

ขอบคุณนะคะ พยายามหาวิธีการที่ไม่ต้องเปลืองมากน่ะค่ะ ยอมรับเลยว่าไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกนี้เลย
จ่ายค่าโทรเดือนล่ะ หลายพัน

ที่เรากังวลแล้วก็เศร้าๆ เค้าอยุ่ทางนุ้นก็ลำบากค่ะ ไม่ได้ไปแบบสบายๆๆ อะไรมากนัก(คือเค้าไปแบบไม่ค่อยมีอะไรเลยค่ะ) แต่มีโอกาสได้ไปเรียน แต่ต้องทำงานไปด้วย

ทำงาน เรียน บางครั้งเวลาที่เค้าบอกว่า เหนื่อย ลำบาก เงินไม่ค่อยมี เรายิ่งรุ้สึก ทั้งห่วง แล้วก็รุ้สึกแย่ตามไปด้วยค่ะ...

แต่ก็จะพยายามทำตามที่บอกนะคะ...ขอบคุณค่ะ
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #26 เมื่อ: 26 มี.ค. 09, 23:53 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
ใช่คะความรู้สึกที่ลดน้อยลง ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่คะ
ใจก็ไม่เคยได้ปิดกั้นอะไร หากเป็นไปไม่ได้เราก็จะเจ็บปวดน้อยลง
แต่สิ่งที่ฉันกลัว กลัวจะทำร้ายจิตใจเค้าที่เค้าอาจจะมีมากขึ้น ส่วนฉันกลับตรงกันข้าม
เค้าอยากจะสร้างครอบครัวกับฉันคะ แต่ตอนนี้ความรู้สึกนั้นมันเหมือนค่อยๆจางหาย
ลดน้อยลง มันคืออะไรกันแน่คะ ไม่อยากทำให้เค้าเสียใจคะ ฉันอาจจะเจ็บปวดกว่าเค้า
ถ้าฉันพูดว่าความรู้สึกตอนนี้เป็นยังไง ไม่เข้าใจตัวเองเลยคะ คงอาจจะเป็นระยะทาง
ที่กั้นระหว่างเราจริงๆๆก็ได้คะ ฉันอยากเจอเค้าในเร็วๆๆนี้ไม่ใช่ต้องให้รอต่อไปอย่างนี้
อีกสองเดือน พอถึงตอนนั้นความรู้สึกฉันอาจจะหมดแล้วก็ได้คะ และก็จะไม่ให้เค้าได้เจอฉัน
ก็เป็นได้คะ กลัวหัวใจตัวเองในตอนนี้ ทำยังไงให้เรารักษาความรักนี้ไว้นานๆๆคะ



ทั้งหมดที่คุณพิมพ์มานี่ล่ะค่ะ....ควรจะบอกเค้าไปเลย...
ถ้าเค้ายังรักคุณอยู่ และยังต้องการคุณ
เค้าจะเข้าใจค่ะ...แล้วค่อยๆ ปรับเปลี่ยนแก้ไขกันไปค่ะ
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #27 เมื่อ: 27 มี.ค. 09, 16:09 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคะ แต่ตอนนี้ก็คงต้องรออย่างเร็วที่สุด
ก็สองเดือนคะ เพราะเค้าต้องทำงาน เดินทางไกล ไม่ว่าง
แต่ฉันกลัวว่ามันจะไม่มีเหลือแล้วกับความรู้สึกที่มีต่อเค้าไงคะ
แต่ฉันจะรอวันที่เราได้พบกันอีกครั้ง แม้มันจะต้องทรมานต่อไปก็ตาม
แต่ฉันจะเป็นฝ่ายบอกเองว่าเมื่อไหร่ เมื่อฉันแน่ใจในความรู้สึก
ว่าควรเดินต่อไป หรือถอยออกมาคะ อาจจะข้ามปีเลยก็ได้คะ
เพราะสิ่งที่รู้สึกตอนนี้ก็เลือนลางเต็มทีแล้วล่ะคะ เฉยชา

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
อ้ายด่าง
เรทกระทู้
« ตอบ #28 เมื่อ: 27 มี.ค. 09, 17:22 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

หลีกเลี่ยงการทะเลาะกันดีที่สุดเพราะอธิบายกันยากๆๆ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #29 เมื่อ: 28 มี.ค. 09, 13:27 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคะ แต่ตอนนี้ก็คงต้องรออย่างเร็วที่สุด
ก็สองเดือนคะ เพราะเค้าต้องทำงาน เดินทางไกล ไม่ว่าง
แต่ฉันกลัวว่ามันจะไม่มีเหลือแล้วกับความรู้สึกที่มีต่อเค้าไงคะ
แต่ฉันจะรอวันที่เราได้พบกันอีกครั้ง แม้มันจะต้องทรมานต่อไปก็ตาม
แต่ฉันจะเป็นฝ่ายบอกเองว่าเมื่อไหร่ เมื่อฉันแน่ใจในความรู้สึก
ว่าควรเดินต่อไป หรือถอยออกมาคะ อาจจะข้ามปีเลยก็ได้คะ
เพราะสิ่งที่รู้สึกตอนนี้ก็เลือนลางเต็มทีแล้วล่ะคะ เฉยชา
งั้นขอเป็นกำลังใจให้นะคะ...ขอให้โชคดี...คุยกันดีๆ ด้วยเหตุผลนะคะ
สู้ๆๆ ค่ะ
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #30 เมื่อ: 28 มี.ค. 09, 15:54 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

เฮ้อ เหนื่อย เมื่อยนั่งจ้องคอมฯ นานๆๆ แบบนี้คะ
อย่างน้อยเข้ามาอ่านที่นี่ก็มีอะไรให้ เรามองปัญหาว่าทุกอย่างมีทางแก้ไข
ทะเลาะกันบ่อยๆๆ ไม่ดีหรอกฉันรู้แต่ก็พยายามลดลงนั่นแหล่ะ
เมื่อคืนเค้าก็ไปดื่มกับเพื่อนๆๆ แต่ขับรถกลับถึงบ้านปลอดภัย โทรคุยกันก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง
ตื่นมาอีกทีไม่รู้เรื่องว่าเมื่อคืนคุยอะไรกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้ถามว่าดื่มหรือเปล่าน่ะ
ถ้าตื่นมาจำไม่ได้อย่างนี้เมื่อคืนก็คงดื่มนั่นแหล่ะ บางทีความรักที่เราคาดหวังมาก
มันก็เหมือนเราวิ่งเร็ว จนเหนื่อยหอบ หมดกำลังไปก่อนถึงจุดหมาย คงเหมือนฉันตอนนี้มั้งคะ
ห่างไกล ด้วยความคิดถึง มันทรมานน่ะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
asiadream
เรทกระทู้
« ตอบ #31 เมื่อ: 28 มี.ค. 09, 16:43 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ก้อมีหวั่นไหวบ้างนะที่เวลาเหงา เหงา
เริ่มหนื่อยแล้วก้อรู้สึกล้ากับการรอคอย...อยากเห็นหน้า...อยากได้ยินเสียง.....
อยากรู้ว่าวันนี้ทำอะไร...อยู่ที่ไหน...กับใครหรือเปล่า...
นอกจากระยะทางไกลแล้ว..เวลาเรายังต่างกันอีก...จะประคองไปได้อีกนานเท่าไหร่...รู้สึกท้อ...
On M...ก้อไม่ได้ยินเสียง...จะโทรหาทุกวันรึ...ค่าโทรก้อแพงแสนแพง...
ที่สำคัญ...He cannot speak thai...เราก้อคนไทยเนอะ...กว่าจะฟังเข้าใจก้อหลายบาทอยู่นะ...
but we're still like each other....
....อยากบอกว่า I missed you so much

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
มารีย่า
เรทกระทู้
« ตอบ #32 เมื่อ: 28 มี.ค. 09, 19:29 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ตอนนี้เราก้ออยู่ห่างกับแฟนเหมือนกันเค้าต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดตอนแรกนะคิดถึงเค้าแทบจะเป็นบ้าตาย คิดถึงเค้าทีไรก้อร้องไห้ทุกทีอาจเป็นเพราะเราสองคนไม่เคยอยู่ห่างกันมั้ง การที่จะทำให้คิดถึงเค้าน้อยลงเราก้อต้องหาอะไรทำยุ่งๆเข้าไว้ไม่ต้องไปนั่งนับวันนับคืนรอหรอกถ้าเรามีอะไรทำเวลาแต่ละวันจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว คิดถึงก้อโทรหาเค้าสิคุยกันให้มั่นใจว่าเค้ายังคงคิดถึงเราเหมือนกัน เค้าก้อรอที่จะพบเราเหมือนกันมันก้อทำให้เรามีความสุขบนความห่างไกลคิดเสียว่าห่างกันบ้างให้เราได้คิดถึงกันบ้างมันจะทำให้การรอคอยมีค่ามากนะเมื่อเราได้พบกัน สิ้นเดือนมีนานี้แฟนเราเค้าก้อจะกลับมาแล้วละ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
ฝันดี
เรทกระทู้
« ตอบ #33 เมื่อ: 28 มี.ค. 09, 20:23 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

เราอ่าน ข้อความของทุกคนที่เข้ามาเขียนในกระทู้แล้วเรา ร้องไห้..

รู้สึกว่า มีใครหลายๆคนเป็นเหมือนกับเรา และมีใคร อีกหลายๆคนที่

ไม่เข้าใจคนที่ ต้องคิดถึงคนไกลอย่างพวกเรา...

เราเป็นคนนึง ที่ไม่เคยสนใจ และไม่รู้สึกว่า ระยะทางมันจะมีผลกับคนรัก..

แต่วันนี้มันก็เริ่มเค้าใจว่า คิดถึงจนจะทนไม่ไหว มันเป็นยัง..

เราเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้เหมือนกันคะ

แต่เราก็พยายามทำทุกอย่าง ...นะ ให้ใกล้กัน
อย่างน้อยถ้าเค้าไม่มีเวลา เราก็คิดว่า เราจะเป็นคนให้เวลาเอง โทรหาเอง เมลหาเอง..
แต่ปัญหาของเราคือ..

เมลหากันบ่อย เค้าไม่ค่อยตอบเมล เพราะเค้าไม่ชอบ
เวลาออนเอ็ม ช่วงแรกก็ได้คุยกัน หลังๆ ใช้คุยกันแต่ ไมค์เค้าไม่ดี เค้าจะได้ยินเสียงเราฝ่ายเดียว ซึ่งเข้าโหมดเดิมคือ
เค้าต้องพิมพ์ แล้วเค้าก็ไม่ชอบพิมพ์

หลังมาก็เลยไม่เมลคุยกัน เพราะเค้าบอกว่าชอบคุยมากกว่า..
เค้าก็โทรหาเรา อาทิตย์ละสองครั้ง
คุยแป๊บเดียว

หลังๆมา ส่งข้อความหากันได้ก็ส่งแต่ก็ไม่ทุกวัน..
แต่มันทำให้เค้า โทรหาเราน้อยลง

Skype เราก็ใช้ หลังจากที่ ใช้msn แล้วไม่ได้ผล
คุยกันหนึ่งที เค้าลงวินโดว์ ใหม่ แล้ว อยู่ดีดี skype ก็ใช้ไม่ได้..

เราส่งจดหมายหากัน เค้าจะส่งหาเราเดือนละฉบับ ซึ่งแรกๆ ก็มีปัญหาบ้าง ไม่ได้บ้าง ส่งมาช้าบ้าง
ช่วงแรกๆเรางอน หลังๆ เราก็ปลง.. ไม่ค่อยงอนแล้ว แต่ก็ยังอยากได้จดหมายจากเค้า .. ซึ่งเรารู้ดีว่า เค้าไม่ค่อยชอบเขียน เหมือนที่ไม่ชอบพิมพ์
(เราเองก็ส่งหาเค้า เหมือนกัน ในหนึ่งเดือนเค้าก็จะได้จดหมายจากเรา อย่างน้อย หนึ่งฉบับ)


ช่วงนี้เรา ทั้งเมล ทั้ง โทร หาเค้า ทั้งๆ ที่เค้าก็ไม่ได้ตอบเมลเราหรอก..
ส้งsms หาเราบ้าง เราก็ไม่คิดว่าเค้าจะโทรมาหาเราเมื่อไหร่ เพราะ เวลาที่กำลังรอ โทรศัพท์ เค้ามันทรมาน
เราเลยโทรหาเอง..

ห่างกันมา เกือบ แปดเดือนแล้ว ร้องไห้เหมือนกัน
เคยถอดใจนะ..
แต่รู้ว่า เรารักเค้า มันทรมานจัง...

เราคิดว่าเราคิดได้นะ
แต่มานทำใจไม่ได้เลย อยากแชรความรู้สึก เพราะ เราพยายามแก้ปัญหาความห่างแล้ว..
เราเลยไม่รู้ว่า จิงๆ เราต้องการมากเกินไป..

หรือเป็นเพราะเค้าเองก็ใส่ใจเราไม่พอ..


เราพิมพ์ยาวมาก..เลย

สู้ๆนะ หัวใจ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
ฝันดี
เรทกระทู้
« ตอบ #34 เมื่อ: 28 มี.ค. 09, 20:29 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

อยากบอก คนทีมีความรัก ในกระทู้นี้ว่า...
ไม่ว่าคุณจะไกลแค่ไหน

ตราบใดที่คุณ รู้ว่า ยังรักเค้า...
และที่สำคัญคุณ ยังสัมผัสได้ว่า ว่า เค้ายังเป็นคนเดิม ใส่ใจ และรักคุณเหมือนเดิม...

สู้ๆนะคะ...

สักวันก็จะได้กลับมาใกล้กัน...


noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
ฝันดี
เรทกระทู้
« ตอบ #35 เมื่อ: 28 มี.ค. 09, 20:41 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
ก้อมีหวั่นไหวบ้างนะที่เวลาเหงา เหงา
เริ่มหนื่อยแล้วก้อรู้สึกล้ากับการรอคอย...อยากเห็นหน้า...อยากได้ยินเสียง.....
อยากรู้ว่าวันนี้ทำอะไร...อยู่ที่ไหน...กับใครหรือเปล่า...
นอกจากระยะทางไกลแล้ว..เวลาเรายังต่างกันอีก...จะประคองไปได้อีกนานเท่าไหร่...รู้สึกท้อ...
On M...ก้อไม่ได้ยินเสียง...จะโทรหาทุกวันรึ...ค่าโทรก้อแพงแสนแพง...
ที่สำคัญ...He cannot speak thai...เราก้อคนไทยเนอะ...กว่าจะฟังเข้าใจก้อหลายบาทอยู่นะ...
but we're still like each other....
....อยากบอกว่า I missed you so much

ถ้าคุณคุย on M ตอนนี้ มันคุยกันได้คะ คุณลองดูอีกที
แล้วก็ มี skype ใช้คล้าย MSN คุยกันได้เหมือนโทรศัพท์ เลย ลองดูนะ

เราหนะเคยใช้ดีมาก เลย..
แต่ตอนนี้ไม่ได้ใช้แล้ววว คอมของเค้า มีปัญหา
เราอิจฉาคุณนะ ที่เค้ายังมีเวลาให้ !!!@

ถ้าเค้ามีเวลาให้คุณ ก็ให้เวลากันมากๆ จะได้ไม่ห่างนะคะ..
ลอง ดปรแกรมที่บอกดูนะ หาโหลดได้จาก google
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #36 เมื่อ: 31 มี.ค. 09, 16:37 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

ถึง คุณฝันดี เราไม่ได้ต้องการมากไปหรอกคะ แต่เค้าอาจจะใส่ใจเราไม่พอ
ผู้ชายเค้าไม่เหมือนผู้หญิงเรา ต้องการเวลา ต้องการได้เจอหน้า แต่งานเค้า
ทำให้เราไม่ได้เจอกัน เวลาไม่เคยจะมี ใจฉันตอนนี้ก็ได้ทำดีที่สุดแล้ว
ยังใส่ใจเค้าเสมอมา แต่หากเค้าไม่กล้าเผชิญหน้ากัน ไม่อยากให้เวลาสำหรับ
เรื่องนี้ก็ต้องทำใจอย่างเดียวคะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #37 เมื่อ: 1 เม.ย. 09, 09:47 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

เวลาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีปัญหา...
ต้องพบกับอุปสรรคต่างๆ นานา
มันก็ช่างทรมานอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน
ถ้าอยู่ใกล้ๆ คงดีกว่านี้

มันทรมานยิ่งกว่าการคิดถึงอีก

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #38 เมื่อ: 1 เม.ย. 09, 10:11 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

หากเลือกได้เราก็ไม่อยากคบกันแบบนี้หรอก แต่เมื่อมันเกิดขึ้น
เมื่อมีปัญหา ไม่สบายใจต้องการใครรับฟัง แค่รับฟังเรา
ก็ยังไม่มี แล้วถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป สักวันคงต้องรู้อยู่แก่ใจว่า
ต่างคนอาจจะกลับไปยืนที่เก่า ที่ที่ไม่เคยมีใครเหมือนเมื่อก่อน
วันนี้เค้าขับรถกลับมาจากบ้าน กลับมาทำงานแล้ว อีกไม่กี่วัน
เค้าก็จะไปทำงานที่ไกลๆๆ เราโทรติดต่อไม่ได้ เพราะไม่มีสัญญาณ
นอกจากเค้าจะโทรมาเองคะ เมื่อคืนโทรคุยกันไม่กี่นาที เค้าก็นอน
เพราะต้องขับรถกลับแต่เช้า ฉันเป็นคนวางสายด้วยใจที่สับสน
นี่ซิน่ะสิ่งที่เป็นตัวเค้า รู้ว่าเราต้องการเวลาแต่เค้ากลับยังเหมือนเดิม
ได้แค่คุยกันก็พอแล้วสำหรับตัวเค้า ใจฉันตอนนี้ถ้าหากเค้ากลับมาจากทำงานคราวต่อไป
ถ้าเค้าอยากเจอ ฉันจะไม่ให้เค้าเจอคะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #39 เมื่อ: 1 เม.ย. 09, 21:00 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
หากเลือกได้เราก็ไม่อยากคบกันแบบนี้หรอก แต่เมื่อมันเกิดขึ้น
เมื่อมีปัญหา ไม่สบายใจต้องการใครรับฟัง แค่รับฟังเรา
ก็ยังไม่มี แล้วถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป สักวันคงต้องรู้อยู่แก่ใจว่า
ต่างคนอาจจะกลับไปยืนที่เก่า ที่ที่ไม่เคยมีใครเหมือนเมื่อก่อน
วันนี้เค้าขับรถกลับมาจากบ้าน กลับมาทำงานแล้ว อีกไม่กี่วัน
เค้าก็จะไปทำงานที่ไกลๆๆ เราโทรติดต่อไม่ได้ เพราะไม่มีสัญญาณ
นอกจากเค้าจะโทรมาเองคะ เมื่อคืนโทรคุยกันไม่กี่นาที เค้าก็นอน
เพราะต้องขับรถกลับแต่เช้า ฉันเป็นคนวางสายด้วยใจที่สับสน
นี่ซิน่ะสิ่งที่เป็นตัวเค้า รู้ว่าเราต้องการเวลาแต่เค้ากลับยังเหมือนเดิม
ได้แค่คุยกันก็พอแล้วสำหรับตัวเค้า ใจฉันตอนนี้ถ้าหากเค้ากลับมาจากทำงานคราวต่อไป
ถ้าเค้าอยากเจอ ฉันจะไม่ให้เค้าเจอคะ


อย่าตัดสินอะไรด้วยอารมณ์นะคะ...ถ้าเค้าอยากมาเจอ ก็ลองถามใจคุณเองว่าจริงๆ แล้วอยากเจอไหม
อ่านแล้วก็เศร้าเหมือนกันค่ะ..
ตอนนี้ที่บ้านเรากำลังมีปัญหา ที่บ้านเค้าก็มีปัญหา ....เค้าก็ฝากให้เราดูแล
ทางนู้น(ที่เค้าไปเรียน และทำงาน) เค้าก็มีปัญหามาก...
ได้แต่ให้กำลังใจกันและกัน......แต่มันก็ทรมานค่ะ...
ถ้าอยู่ใกล้กัน คงดีกว่านี้มาก

เป้ฯกำลังใจให้คุณนะคะ...แล้วก็จะเป็ฯกำลังใจให้ตัวเองต่อไป.
สู้นะคะ..และขอให้ความรักครั้งนี้ของคุณดีขึ้นๆๆ
ขอให้เข้าใจกันมากขึ้นนะคะ
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #40 เมื่อ: 2 เม.ย. 09, 08:51 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

เมื่อคืนก็ทะเลาะกัน เรื่องที่บางทีก็ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็นำมาทะเลาะกัน
ไม่เข้าใจกันมากขึ้น คืนวานฉันอาจจะทำไม่ถูกที่วางสายทั้งๆที่คุยกันยังไม่จบ
รีบวางสาย พอมาเมื่อคืนทะเลาะกันแล้วเค้ากลับทำเหมือนฉันบ้าง วางสาย
ฉันโทรกลับไปใหม่ แล้วถามว่าต้องการจะเอาชนะกันทุกเรื่องเลยใช่มั้ย
ไม่ยอมให้เราบ้างเลยเหรอ พอเราทำ เค้าก็จะทำบ้าง แล้วก็ทะเลาะ เค้าก็เลยบอกว่า
หากคุยกันไปก็ไม่รู้เรื่องเค้าเป็นคนวางสายก่อนอีกรอบสอง
ความรู้สึกตอนนั้นมันบอกไม่ถูกเหมือนกันคะ ฉันเป็นคนที่ เมื่อเราคุยกันไม่เข้าใจ
ก็จะพยายามใจเย็นและคุยปรับความเข้าใจกันวันนั้น
จะไม่ปล่อยให้ข้ามคืนเพราะจะทำให้เราต่างคิดไปคนล่ะทาง ตลอดเดือนหนึ่งที่ผ่านมา
ฉันกับเค้าทะเลาะกันเกือบทุกวัน ไม่เข้าใจเหมือนกันคะ

ส่วนคุณ ฉันก็ขอให้คุณฝันฝ่าอุปสรรค และมีครอบครัวที่สมบูรณ์
เวลามันจะพิสูจน์ให้เราเห็นเอง ว่าเค้าคือคนที่ใช่หรือเปล่า
แต่เราก็อยากห้ความรักครั้งนี้ สมหวังเจอคนที่ใช่สำหรับเราจริงๆๆคะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #41 เมื่อ: 2 เม.ย. 09, 09:34 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
เมื่อคืนก็ทะเลาะกัน เรื่องที่บางทีก็ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็นำมาทะเลาะกัน
ไม่เข้าใจกันมากขึ้น คืนวานฉันอาจจะทำไม่ถูกที่วางสายทั้งๆที่คุยกันยังไม่จบ
รีบวางสาย พอมาเมื่อคืนทะเลาะกันแล้วเค้ากลับทำเหมือนฉันบ้าง วางสาย
ฉันโทรกลับไปใหม่ แล้วถามว่าต้องการจะเอาชนะกันทุกเรื่องเลยใช่มั้ย
ไม่ยอมให้เราบ้างเลยเหรอ พอเราทำ เค้าก็จะทำบ้าง แล้วก็ทะเลาะ เค้าก็เลยบอกว่า
หากคุยกันไปก็ไม่รู้เรื่องเค้าเป็นคนวางสายก่อนอีกรอบสอง
ความรู้สึกตอนนั้นมันบอกไม่ถูกเหมือนกันคะ ฉันเป็นคนที่ เมื่อเราคุยกันไม่เข้าใจ
ก็จะพยายามใจเย็นและคุยปรับความเข้าใจกันวันนั้น
จะไม่ปล่อยให้ข้ามคืนเพราะจะทำให้เราต่างคิดไปคนล่ะทาง ตลอดเดือนหนึ่งที่ผ่านมา
ฉันกับเค้าทะเลาะกันเกือบทุกวัน ไม่เข้าใจเหมือนกันคะ

ส่วนคุณ ฉันก็ขอให้คุณฝันฝ่าอุปสรรค และมีครอบครัวที่สมบูรณ์
เวลามันจะพิสูจน์ให้เราเห็นเอง ว่าเค้าคือคนที่ใช่หรือเปล่า
แต่เราก็อยากห้ความรักครั้งนี้ สมหวังเจอคนที่ใช่สำหรับเราจริงๆๆคะ

เห็นใจจริงๆ ค่ะ เหมือนเราเลยตอนที่พี่เค้าไปใหม่ๆๆ ก็ทะเลาะกันเกือบทุกครั้งที่คุยโทรศัพท์กัน
จนเค้าบอกว่า ทำไมชอบหาเรื่องมาทะเลาะกันทุกทีเลย...
ลองใจเย็นๆ ดูนะคะ..แล้วก็พยายามทำความเข้าใจเค้า แล้วก็ เข้าใจตัวเอง
เรื่องไหนพอเลี่ยงที่จะทะเลาะได้ ก็เลี่ยงไปเลยค่ะ..ทำนิ่งๆ เฉยๆ แล้วก็หาเรื่องคุยเรื่องอื่น
สร้างบรรยากาศในการโทรศัพท์ให้มีความสุขน่ะค่ะ...อันนี้เราเคยทำ...ข่มใจไว้..
บางเรื่องอยากรู้ อยากถามมาก แต่ก็อดใจเอาไว้ ไม่พูดไม่ถาม ไม่ว่าดีกว่า
ทำเป็นหัวเราะ ๆ ไป...มันก็ดีขึ้นค่ะ...ลองดูนะคะ

เป็นกำลังใจให้อีกนะคะ..สู้ๆๆ อย่าท้อค่ะ มีคนเคยบอกเราว่า รักกัน ต้องอดทน..
เราก็เพิ่งมารู้เดี๋ยวนี้เองว่า ต้องอดทนจริงๆ --
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #42 เมื่อ: 2 เม.ย. 09, 09:48 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
เราอ่าน ข้อความของทุกคนที่เข้ามาเขียนในกระทู้แล้วเรา ร้องไห้..

รู้สึกว่า มีใครหลายๆคนเป็นเหมือนกับเรา และมีใคร อีกหลายๆคนที่

ไม่เข้าใจคนที่ ต้องคิดถึงคนไกลอย่างพวกเรา...

เราเป็นคนนึง ที่ไม่เคยสนใจ และไม่รู้สึกว่า ระยะทางมันจะมีผลกับคนรัก..

แต่วันนี้มันก็เริ่มเค้าใจว่า คิดถึงจนจะทนไม่ไหว มันเป็นยัง..

เราเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้เหมือนกันคะ

แต่เราก็พยายามทำทุกอย่าง ...นะ ให้ใกล้กัน
อย่างน้อยถ้าเค้าไม่มีเวลา เราก็คิดว่า เราจะเป็นคนให้เวลาเอง โทรหาเอง เมลหาเอง..
แต่ปัญหาของเราคือ..

เมลหากันบ่อย เค้าไม่ค่อยตอบเมล เพราะเค้าไม่ชอบ
เวลาออนเอ็ม ช่วงแรกก็ได้คุยกัน หลังๆ ใช้คุยกันแต่ ไมค์เค้าไม่ดี เค้าจะได้ยินเสียงเราฝ่ายเดียว ซึ่งเข้าโหมดเดิมคือ
เค้าต้องพิมพ์ แล้วเค้าก็ไม่ชอบพิมพ์

หลังมาก็เลยไม่เมลคุยกัน เพราะเค้าบอกว่าชอบคุยมากกว่า..
เค้าก็โทรหาเรา อาทิตย์ละสองครั้ง
คุยแป๊บเดียว

หลังๆมา ส่งข้อความหากันได้ก็ส่งแต่ก็ไม่ทุกวัน..
แต่มันทำให้เค้า โทรหาเราน้อยลง

Skype เราก็ใช้ หลังจากที่ ใช้*** แล้วไม่ได้ผล
คุยกันหนึ่งที เค้าลงวินโดว์ ใหม่ แล้ว อยู่ดีดี skype ก็ใช้ไม่ได้..

เราส่งจดหมายหากัน เค้าจะส่งหาเราเดือนละฉบับ ซึ่งแรกๆ ก็มีปัญหาบ้าง ไม่ได้บ้าง ส่งมาช้าบ้าง
ช่วงแรกๆเรางอน หลังๆ เราก็ปลง.. ไม่ค่อยงอนแล้ว แต่ก็ยังอยากได้จดหมายจากเค้า .. ซึ่งเรารู้ดีว่า เค้าไม่ค่อยชอบเขียน เหมือนที่ไม่ชอบพิมพ์
(เราเองก็ส่งหาเค้า เหมือนกัน ในหนึ่งเดือนเค้าก็จะได้จดหมายจากเรา อย่างน้อย หนึ่งฉบับ)


ช่วงนี้เรา ทั้งเมล ทั้ง โทร หาเค้า ทั้งๆ ที่เค้าก็ไม่ได้ตอบเมลเราหรอก..
ส้งsms หาเราบ้าง เราก็ไม่คิดว่าเค้าจะโทรมาหาเราเมื่อไหร่ เพราะ เวลาที่กำลังรอ โทรศัพท์ เค้ามันทรมาน
เราเลยโทรหาเอง..

ห่างกันมา เกือบ แปดเดือนแล้ว ร้องไห้เหมือนกัน
เคยถอดใจนะ..
แต่รู้ว่า เรารักเค้า มันทรมานจัง...

เราคิดว่าเราคิดได้นะ
แต่มานทำใจไม่ได้เลย อยากแชรความรู้สึก เพราะ เราพยายามแก้ปัญหาความห่างแล้ว..
เราเลยไม่รู้ว่า จิงๆ เราต้องการมากเกินไป..

หรือเป็นเพราะเค้าเองก็ใส่ใจเราไม่พอ..


เราพิมพ์ยาวมาก..เลย

สู้ๆนะ หัวใจ
เพิ่งได้อ่านข้อความของคุณฝันดี...เรื่องคล้ายกับของเราเลยค่ะ
ผู้ชายเป็นอยางนี้ทุกคนหรือเปล่าก็ไม่รู้
ไม่ชอบพิมพ์ ทั้ง m แล้วก็ เมล
ไม่ชอบส่ง sms ไม่ชอบเขียนจดหมาย
เราเลยได้แต่ โทรศัพท์อย่างเดียวเลยค่ะ...อดทนมากๆ เลยช่วงแรกๆ
ออน m แต่ไม่คุยกัน...มันก็ทรมานเหมือนกันนะคะ
ของเราห่างกันได้ประมาณ 1 ปีแล้วค่ะ...

เคยเหมือนกัน ที่จะถอดใจ...แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ
อีกอย่างนอกจากคิดถึง คือ กลัวค่ะ กลัวไปหมดทุกอย่าง
ช่วงแรกๆ นอนร้องไห้ทุกคืนเลย...

แต่เดี๋ยวนี้ค่อยยังชั่วค่ะ..เข้มแข็งขึ้น แต่นานๆ ร้องที ก็มีบ้าง
สู้ๆ นะคะ --
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
นามว่า
เรทกระทู้
« ตอบ #43 เมื่อ: 2 เม.ย. 09, 10:53 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 

แค่ได้ยินเสียงความรู้สึกคิดถึงมันยิ่งมากขี้นรู้มั้ยคะ
ไม่อยากวางสาย เค้าก็จะเป็นคนวางก่อนเสมอไม่ว่า
เค้าหรือฉันเป็นฝ่ายโทร วางสายไปใจกลับคิดไปไกล
คิดว่าเราจะมีวันได้พบกันมั้ย หรือใช้อารมณ์ตัดความสัมพันธ์
ไม่ให้เค้าได้เจอเรา เค้าก็คงไม่พยายามหรอก ถ้าฉันบอกว่าไม่ให้เจอ
เค้าก็ไม่ทำอะไรหรอก นอกจากปล่อยเรื่องนี้ไป และทำใจสักพักก็คงหาย
เค้าไม่ได้รู้สึกกับฉันมากพอไง ถ้าหากมีมากพอเค้าจะไม่อยากเสียเราไปหรอก
แต่ฉันกลับฝืน ฝืนทุกๆอย่างให้มันเดินต่อไปทั้งๆๆที่รู้ว่าพรุ่งนี้ก็ต้องมีเรื่องไม่เข้าใจกันอีก
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกลายเป็นเรื่องที่ทำให้เค้าเบื่อหน่ายและพูดทำร้ายจิตใจของฉัน
ที่มันอ่อนไหวดวงนี้ ร้องไห้มาไม่รู้เท่าไหร่เพื่ออะไรกันยังหาคำตอบไม่ได้สักทีเลยคะ

noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Guest
เจ้าของกระทู้
เรทกระทู้
« ตอบ #44 เมื่อ: 2 เม.ย. 09, 13:15 น »
ตอบโดยอ้างถึงข้อความ
 
แค่ได้ยินเสียงความรู้สึกคิดถึงมันยิ่งมากขี้นรู้มั้ยคะ
ไม่อยากวางสาย เค้าก็จะเป็นคนวางก่อนเสมอไม่ว่า
เค้าหรือฉันเป็นฝ่ายโทร วางสายไปใจกลับคิดไปไกล
คิดว่าเราจะมีวันได้พบกันมั้ย หรือใช้อารมณ์ตัดความสัมพันธ์
ไม่ให้เค้าได้เจอเรา เค้าก็คงไม่พยายามหรอก ถ้าฉันบอกว่าไม่ให้เจอ
เค้าก็ไม่ทำอะไรหรอก นอกจากปล่อยเรื่องนี้ไป และทำใจสักพักก็คงหาย
เค้าไม่ได้รู้สึกกับฉันมากพอไง ถ้าหากมีมากพอเค้าจะไม่อยากเสียเราไปหรอก
แต่ฉันกลับฝืน ฝืนทุกๆอย่างให้มันเดินต่อไปทั้งๆๆที่รู้ว่าพรุ่งนี้ก็ต้องมีเรื่องไม่เข้าใจกันอีก
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกลายเป็นเรื่องที่ทำให้เค้าเบื่อหน่ายและพูดทำร้ายจิตใจของฉัน
ที่มันอ่อนไหวดวงนี้ ร้องไห้มาไม่รู้เท่าไหร่เพื่ออะไรกันยังหาคำตอบไม่ได้สักทีเลยคะ


-_-' เหตุการณ์แบบนี้เกิดมานานหรือยังคะ
เห็นใจจังเลยค่ะ...ถ้าของเราจะเกิดในช่วงแรกๆ
ต่อไปมันก็จะดีขึ้น...หรือลองขอคุยกันแบบมาพบกันได้ไหมคะ
แล้วก็คุยแบบเป็นกิจจะลักษณะไปเลย....

อย่าคิดมากนะคะ อย่าเครียดมากด้วย...ทำใจให้สบายค่ะ
มีคนเคยบอกว่า ถ้าเป็นคู่กัน มันก็จะได้คู่กัน...วันยังค่ำค่ะ
noticeแจ้งลบความคิดเห็นนี้   บันทึกการเข้า
Tags:
Tags:  

หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 ... 81

 
ตอบ
ชื่อ:
 
แชร์ไป Facebook ด้วย
กระทู้:
ไอค่อนข้อความ:
ตัวหนาตัวเอียงตัวขีดเส้นใต้จัดย่อหน้าชิดซ้ายจัดย่อหน้ากึ่งกลางจัดย่อหน้าชิดขวา

 
 

[เพิ่มเติม]
แนบไฟล์: (แนบไฟล์เพิ่ม)
ไฟล์ที่อนุญาต: gif, jpg, jpeg
ขนาดไฟล์สูงสุดที่อนุญาต 20000000 KB : 4 ไฟล์ : ต่อความคิดเห็น
ติดตามกระทู้นี้ : ส่งไปที่อีเมลของสมาชิกสนุก
  ส่งไปที่
พิมพ์อักษรตามภาพ:
พิมพ์ตัวอักษรที่แสดงในรูปภาพ
 
:   Go
  • ข้อความของคุณอยู่ในกระทู้นี้
  • กระทู้ที่ถูกใส่กุญแจ
  • กระทู้ปกติ
  • กระทู้ติดหมุด
  • กระทู้น่าสนใจ (มีผู้ตอบมากกว่า 15 ครั้ง)
  • โพลล์
  • กระทู้น่าสนใจมาก (มีผู้ตอบมากกว่า 25 ครั้ง)
         
หากท่านพบเห็นการกระทำ หรือพฤติกรรมใด ๆ ที่ไม่เหมาะสม ซึ่งอาจก่อให้เกิดความเสื่อมเสียแก่สถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ รวมถึง การใช้ข้อความที่ไม่สุภาพ พฤติกรรมการหลอกลวง การเผยแพร่ภาพลามก อนาจาร หรือการกระทำใด ๆ ที่อาจก่อให้ผู้อื่น ได้รับความเสียหาย กรุณาแจ้งมาที่ แนะนำติชม