เนปาล...ประมาณมึนๆ

[เมื่อ:]

สวัสดีครับ...ชาว Sanook ทุกท่าน

หลังจากลงเรื่องราว (ดองเค็ม) ที่ Primo Posto และ Palio เขาใหญ่ไปคราวก่อน และก็มีเสียงตอบรับดีพอสมควร วันนี้ผมขอนำเสนอทริปสู่ดินแดนหิมาลัย ณ ประเทศเนปาล

ก่อนอื่นต้องท้าวความก่อนว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะไปเนปาล เพราะไม่มีเงินจะไปเที่ยว (5 5 5 +) แต่โดนเชิญไปบรรยายในที่ประชุมของ Pacific Asia Travel Association (PATA) เกี่ยวกับ Adventure Travel and Responsible Tourism 2010 ซึ่งจัดขึ้นเป็นครั้งแรก และหัวหน้าผมก็ไม่รู้อีท่าไหน...ไว้ใจส่งผมไปแทนซะงั้น

เรื่องราวก็เป็นไปด้วยประการฉะนี้...

ขออนุญาติเปิดกระทู้ด้วยภาพมุมสูงของกรุงกาฎมัณฑุ เมืองหลวงของประเทศเนปาลละกันนะครับ


^ จะเห็นว่า...เป็นเมืองหลวงที่ค่อนข้างแออัดใช้ได้เลยทีเดียว

สามารถเข้าไปอ่าน blog ของผมได้ที่ http://footprintsfollower.blogspot.com/ นะครับ มีที่เที่ยวอื่นๆ อีกเยอะ

[ตอบ #1 เมื่อ:]

และแล้วก็ถึงเวลาเรียกขึ้นเครื่อง...แน่นอนว่าผู้โดยสาร Business Class ได้ขึ้นก่อน (ทั้งลำมีอยู่ 2 คนเอง) ทำให้ห้องโดยสารชั้นนี้โล่งมากราวกับเป็นห้องส่วนตัวของผมไปเลย กว่าเครื่องจะออกก็มืดแล้ว...ดังนั้นความหวังที่จะได้เห็นเทือกเขาหิมาลัยจากเครื่องบินก็ต้องยกยอดไปเป็นตอนขากลับแทน

นั่งไปซักพักก็ได้รับน้ำส้มคั้นแก้วใหญ่ พร้อมทั้งเมนูเครื่องดื่มและอาหารให้เลือก ผมสั่ง Vodka Tonic มาหนึ่งแก้วจะได้หลับสบายๆ เพราะต้องบินหลายชั่วโมงพอสมควร พอเครื่องไต่ระดับที่นิ่งแล้วก็เริ่มเสิร์ฟอาหารครับ


^ อาหารที่เสิร์ฟเพื่อเรียกน้ำย่อย (แค่นี้ก็จะอิ่มแล้ว)


^ อาหารจานหลัก ใหญ่มากนะครับ อร่อยมากด้วย กินกันจนพุงปลิ้นเลยทีเดียว

หลังจากกินอิ่มแล้ว...ผมก็หลับสนิทครับ เหนื่อยเพลียกับการเดินทางและรอคอยเอามากๆ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็กำลังจะลดระดับลงสู่สนามบินนานาชาติตรีภูวัน แห่งเนปาลแล้วครับ กัปตันประกาศสภาพอากาศภายนอกว่าแจ่มใส (แต่ดึกแล้ว) และอุณหภูมิภายนอก 11 c!!

[ตอบ #2 เมื่อ:]

อากาศก็หนาวเย็นกว่าที่กรุงเทพพอสมควร (ตอนออกจากกรุงเทพ 32 c น่ะครับ) และที่สำคัญต้องเดินเข้าไปในอาคารผู้โดยสารเอง ไม่มีรถมารับเหมือนที่อื่นๆ (เหอๆ) เมื่อเข้าสู่อาคารแล้วก็ต้องวิ่งแข่งกันไปผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง ตรงนี้แหละครับที่จะวุ่นวายหากไม่มี Visa มาจากเมืองไทย เพราะเจ้าหน้าที่มีเพียง 3 คน แถม 2 ใน 3 ก็เป็นช่องสำหรับผู้ถือ passport ของ Nepal, Bangladesh, India, และ Bhutan เหลือเพียงช่องเดียวที่เป็นนักท่องเที่ยวทั่วไป

โชคดีที่ผมทำ Visa มาเรียบร้อย ก็เลยได้ผ่านไปรอรับกระเป๋าอย่างง่ายดายและรวดเร็ว ไม่ต้องยืนทนหนาวนาน เพราะในอาคารผู้โดยสารไม่มีเครื่องทำความร้อน (คาดว่าอาจจะมีแต่ปิดแล้ว เพราะตอนนั้นก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว)

อ้อ...เวลาที่เนปาลจะช้ากว่าที่เมืองไทย 1 ชั่วโมง 15 นาทีครับ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องมีติ่ง 15 นาทีด้วย

ผมขึ้นรถที่ทาง PATA จัดไว้ให้ไปยังโรงแรมที่พัก ซึ่งก็อยู่ใจกลางเมืองเลยทีเดียว จากนั้นก็หลับสนิทครับ...เช้ารุ่งขึ้นต้องไปประชุมแต่เช้าเลย


^ Soaltee Crowne Plaza โรงแรมที่เป็นที่ประชุมครับ

[ตอบ #3 เมื่อ:]

Bhaktapur (ภักตะปูร์) หรือชื่อแบบไทยว่า ภักดีปุระ แปลว่า เมืองแห่งผู้ภักดี เป็นเมืองหลวงเก่าของประเทศเนปาลเมื่อหลายร้อยปีก่อน ซึ่งสมัยนั้นเนปาลมีเมืองหลวง 3 เมือง ได้แก่ Kathmandu (กาฎมัณฑุ), Bhaktapur (ภักตะปูร์) และ Patan (ปาทาน หรือ Lalitapur (ลลิตปูร์)) แต่ละเมืองปกครองโดยกษัตริย์ที่เป็นพี่น้องกัน ทั้งสามเมืองอยู่ในหุบเขาเดียวกัน หรือว่าง่ายๆ ก็คืออยู่ติดกันน่ะแหละครับ

Bhaktapur เป็นเมืองมรดกโลกที่ยังมีผู้คนอาศัยอยู่ ของโบราณต่างๆ ยังคงอยู่ในจุดที่มันเคยอยู่เมื่อหลายปีก่อน ซึ่งถ้าเป็นที่อื่นคงโดยย้ายไปเก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์อย่างดีไปแล้ว ถือเป็นสเน่ห์อย่างหนึ่งเหมือนกันนะครับ


^ ระหว่างเมือง Kathmandu และ Bhaktapur มีการปลูกข้าวแบบดั้งเดิมกันอยู่เยอะ

[ตอบ #4 เมื่อ:]

^ ถึงแล้วครับ...เมืองภักตะปูร์

เนื่องจากเป็นเมืองมรดกโลก...นักท่องเที่ยวต้องเสียค่าเข้าชมเมืองด้วยครับ แต่ผมจำไม่ได้ว่าราคาเท่าไหร่เพราะทางที่ประชุมออกเงินให้ โดยจ่ายครั้งเดียวสามารถมากี่วันก็ได้ ในเมืองเต็มไปด้วยสิ่งที่น่าสนใจมากมายครับ


^ เดินมานิดเดียวก็เจอวิหารเล็กๆ ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่มีหญิงคนหนึ่งกำลังสวดมนต์อยู่ ผมเลยต้องแอบถ่ายไกลๆ ไม่งั้นเดี๋ยวจะโดนขอเงิน

[ตอบ #5 เมื่อ:]

^ ประตูเมือง...จุดขายตั๋วจะอยู่ข้างๆ ประตูนี่แหละครับ


^ พ้นประตูเมืองมาก็จะเป็น Bubar Square หรือประมาณสนามหลวงบ้านเราน่ะครับ ด้านหนึ่งจะเป็นพระราชวังฯ ส่วนรอบๆ ก็จะเป็นวัดของเทพต่างๆ ของศาสนาฮินดู

[ตอบ #6 เมื่อ:]

^ ทางเข้าพระราชวัง แม้จะเป็นประตูเล็กๆ แต่มีการประดับอย่างสวยงาม


^ ยามเย็นก็จะมีผู้คนมานั่งคุยกัน เป็นเหมือนจุดนัดพบประจำเมือง

[ตอบ #7 เมื่อ:]

^ ดูความละเอียดของการแกะสลักไม้บนหน้าต่างของชาวเนปาลซิครับ ละเอียดมาก นี่ขนาดอายุกว่า 500 ปียังดูสวยงามอยู่เลย


^ ที่ผนังก็มีการแกะสลักเป็นอักษรภาษาสันสกฤตโบราณ ซึ่งอ่านไม่ออก 5 5 5 +

[ตอบ #8 เมื่อ:]

^ พระราชวังหน้าต่าง 55 บาน


^ เจดีย์ทรงเนปาลแท้ๆ ซึ่งเชื่อว่าเป็นต้นกำเนิดเจดีย์ลักษณะอื่นๆ ในประเทศต่างๆ ของเอเชียในเวลาต่อมา

[ตอบ #9 เมื่อ:]

^ ภาพนี้ถ่ายโดยที่ผมปีนไปบนเจดีย์อีกองค์หนึ่ง ขาขึ้นสบายมากครับ แต่ขาลงเสียววาบเลย เพราะบันไดชันมาก (และสูงมาก) ที่สำคัญก็คือไม่มีราวบันไดซะด้วย!!


^ เดินไปไหนมาไหนในเนปาลก็ระวังจะเหยียบหรือข้ามพื้นที่ลักษณะประมาณนี้เข้าล่ะครับ เพราะนี่เป็นแท่นบูชาเทพที่กระจายอยู่ทั่วเมือง

[ตอบ #10 เมื่อ:]

^ อากาศเย็นๆ แบบนี้ น้องหมาน้อยนอนขดขนฟูเชียว นอนยิ้มอีกต่างหาก อิอิ

[ตอบ #11 เมื่อ:]

เช้าวันที่ 3 ก.พ. ผมต้องทำการบรรยายถึง 2 หัวข้อด้วยกัน และด้วยความที่เป็นผู้บรรยายที่อายุน้อยที่สุดในงาน (และตำแหน่งต่ำต้อยที่สุดด้วย คนอื่นๆ เป็น CEO งี้ Managing Director งี้) ทำให้ผู้เข้าประชุมให้ความสนใจรอฟังถึง 200 คน โอว...จะมารอฟังกันทำไมเนี่ย ไม่ออกไปนั่งกินชากาแฟกันเร้อ...

แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี...หลังเสร็จสิ้นการประชุมผมขอปลีกตัวไปเที่ยว "คนเดียว" โดยว่าจ้างคนขับรถไว้ประจำตัวเลย 1 คน เป็นเวลา 2 วัน 1 คืน สนนราคาเหมาจ่าย 100 USD ก็ถือว่าคุ้มนะครับ ได้ทั้งนักขับฝีมือเยี่ยมและเป็นไกด์ในตัว อิอิ

ผมจะไปพักรีสอร์ทเล็กๆ ที่หมู่บ้าน Nagarkot (นาการ์ก๊อต) ซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ บนเทือกเขาหิมาลัย ห่างจากกาฎมัณฑุประมาณ 2 ชั่วโมง และห่างจากภักตะปูร์เพียง 1 ชั่วโมง โดยสามารถมองเห็นยอดเขา Everest ได้ด้วย!!


^ ระหว่างทางยังคงเห็นการทำเกษตรแบบขั้นบันไดอยู่ริมสองข้างทาง

[ตอบ #12 เมื่อ:]

ถนนไปยังหมู่บ้านนาการ์ก๊อตราดยางมะตอยเรียบร้อยก็จริง แต่แคบมากและเป็นโค้งขึ้นเขาที่ทรหดยิ่งกว่าแม่ฮ่องสอนหลายเท่านั้น ฉะนั้นใครที่รู้ตัวว่าเมารถก็เตรียมยาแก้เมาและถุงพลาสติกไว้ได้เลย ได้ใช้งานแน่ๆ แต่สำหรับผมประสาทแข็งพอสมควรก็เลยไม่เป็นอะไรมาก


^ โค้งเยอะมาก ทางก็แคบ


^ ยิ่งตอนพระอาทิตย์ใกล้ๆ จะตกเนี่ย วิวสวยมากเลยครับ แต่อากาศก็หนาวมากเช่นกัน

[ตอบ #13 เมื่อ:]

^ และแล้วก็มาถึง Nagarkot Cottage ตอนพระอาทิตย์ตกพอดี


^ จากห้องที่ผมพัก จะมองเห็นวิวยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ และถูกแดดฉาบเป็นสีทองด้วย

[ตอบ #14 เมื่อ:]

ต้องขอท้าวความก่อนว่าทำไมผมถึงเลือกพักที่ Nagarkot Cottage ทั้งๆ ที่มีที่พักอื่นๆ อีกเยอะแยะ

ประการแรกเลย...ผมพยายามจองห้องพักที่อื่นแล้ว แต่ว่าเต็มหมดเลย เพราะว่าเป็นช่วง high ของที่เนปาล

ประการที่สอง...Nagarkot Cottage เพิ่งเปิดใหม่หลังจากปิดปรับปรุงอยู่นาน และไม่มีแขกเลย น่าจะมีความเป็นส่วนตัวสูง

ประการที่สาม...ผมบังเอิญพบกับเจ้าของที่นี่ตอนประชุม เค้าก็เลยให้ผมพักฟรี

จากเหตุผลทั้ง 3 ประการ (โดยเฉพาะประการสุดท้าย) ทำให้ผมไม่ลังเลที่จะพักที่ Nagarkot Cottage ครับ ข้อแม้เพียงข้อเดียวที่ผมต้องทำก็คือ...กินอาหารที่โรงแรมทุกมื้อ ซึ่งผมก็โอเค จะได้ไม่ต้องไปเดินหาของกินท่ามกลางอากาศหนาวเกือบติดลบ


^ คืนนี้ฝากท้องที่นี่คร๊าบ ห้องอาหารของโรงแรม เป็นแขก VIP มากๆ อ่ะ พักอยู่คนเดียวเลย

ที่หมู่บ้าน Nagarkot แห่งนี้จะมีไฟฟ้าใฟ้ใช้งานเฉพาะ 3 ทุ่ม ถึง 9 โมงเช้าเท่านั้น ดังนั้นช่วงเวลาที่เหลือก็ต้องจุดเทียนเพื่อให้เกิดแสงสว่าง และก่อไฟเพื่อสร้างความอบอุ่นให้กับบ้านเรือน


^ ระหว่างรออาหารก็ต้องนั่งผิงไฟเพื่อความอบอุ่น

[ตอบ #15 เมื่อ:]

ตอนอยู่ที่โรงแรมใน Kathmandu ผมก็ได้กินอาหารเนปาลีแบบที่ไม่ค่อยจะแท้เท่าไหร่ เพราะมีการดัดแปลงให้ชาวต่างชาติคุ้นเคย มาถึงนี่ผมเลยสั่งอาหาร "เนปาลีแท้ๆ" เอาแบบที่คนเนปาลกินกันประจำ แล้วก็สมใจอยากครับ


^ อาหารเยอะมาก ราวกับกินกัน 3 คน แต่ผมเหมาคนเดียวเรียบ...อร่อยมาก

กินเสร็จก็ต้องรีบเข้านอน เพราะพรุ่งนี้เช้าเค้าจะพาผมไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ยอดเขา แต่ปัญหาในการนอนอยู่ตรงที่ "ไม่มีฮีตเตอร์!!" ตลกละ...อากาศติดลบขนาดนี้แต่ไม่มีเครื่องทำความร้อน แล้วจะให้นอนกันยังไง???

Aakas (พนักงานที่คอยบริการผมแบบ VIP มาก) เอากระเป๋าน้ำร้อนมาให้ผม แล้วบอกว่า "ให้เอานี่ไปนอนกอดเอาไว้ใต้ผ้าห่ม แล้วระวังอย่าให้ผ้าห่มมีช่องเปิดเด็ดขาด" เอาวะ...ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วลองดูซักตั้งละกัน ปรากฏว่าใช้ได้แฮะ อุ่นกว่าที่คิดเยอะเลย แต่อย่างที่ Aakas บอกจริงๆ แหละครับ...ถ้าผ้าห่มมีช่องเปิดเมื่อไหร่ไอเย็นทะลักเข้ามาเต็มที่เลยครับ

[ตอบ #16 เมื่อ:]

และแล้วค่ำคืนอันหนาวเหน็บก็สิ้นสุดลง...

หกโมงเช้าผมได้รับสัญญาณปลุกจากการเคาะประตูห้อง (เรียกว่าทุบดีกว่าเพราะดังมาก) ผมรีบล้างหน้าแปรงฟันด้วยน้ำประปาที่เย็นยิ่งกว่าน้ำที่เราเอาออกมาจากตู้เย็น (เสียวฟันมากๆ ขอบอก) แล้วรีบไปขึ้นรถเพื่อขับไปยังจุดชมพระอาทิตย์ขึ้น ซึ่งอันที่จริงอยู่ห่างจากโรงแรมแค่ไม่กี่กิโลเมตร แต่ด้วยอากาศที่หนาวจัดอาจทำให้เราเดินไปไม่ถึง เลยจำเป็นต้องขับรถไป


^ มีคนมาดูก่อนหน้าเราด้วย แต่ก็ไม่ได้มีคนพลุกพล่านเท่าไหร่


^ มีคราบหิมะจางๆ เกาะอยู่เต็มไปหมด ทำให้ลานชมวิวขาวโพลนไปหมดเลย สวยดีครับ

[ตอบ #17 เมื่อ:]

^ ก่อนพระอาทิตย์จะโผล่พ้นขอบฟ้าและทิวเขาหิมาลัย ก็จะทอแสงย้อมยอดเขาเป็นสีทองให้เราได้เห็นก่อน


^ พอพระอาทิตย์ขึ้น...ความอบอุ่นก็เริ่มเข้ามาอาบร่างกายคลายหนาวได้บ้าง

[ตอบ #18 เมื่อ:]

ทนหนาวไม่ไหวครับ มือเท้าชาไปหมดแล้ว ถ้าอยู่ต่ออาจโดนน้ำแข็งกัดได้ อีกอย่างนึงก็หิวด้วยเพราะตื่นมาเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่ได้กินอะไรเลยแม้แต่น้ำเปล่า ขอกลับไปหาอะไรกินที่โรงแรมดีกว่า จะได้นั่งผิงไฟด้วย


^ กลับมากินอาหารเช้าแบบเนปาลีที่โรงแรมดีกว่า


^ กินอิ่มแล้วก็ขอเก็บบรรยากาศรอบๆ โรงแรมซะหน่อย ก่อนจากลา

[ตอบ #19 เมื่อ:]

แล้วก็ถึงเวลาโบกมือลา Nagarkot ครับ วันนี้โปรแกรมตะลอนทัวร์กาฎมัณฑุเต็มวันเลย เดี๋ยวจะไปไม่ทัน ค่าเสียหายทั้งหมดก็ประมาณ 1,200 บาทเท่านั้น (ถือว่าไม่แพงมาก) ประทับใจสุดๆ เลยครับกับที่นี่ ถ้ามาเนปาลอีกผมจะไปพักที่นี่อีกครั้ง


^ ดูกันชัดๆ ว่าถนนแคบแค่ไหน ดูเหมือนเลนเดียว แต่ต้องวิ่งสวนกันนะครับ

จากรูปด้านบนจะเห็นรถสองแบบที่วิ่งเส้นทางเดียวกัน คันแรกก็คือ Local Bus ราคาถูกมาก คนแน่นไปจนถึงหลังคา วิ่งไปกลับระหว่าง Nagarkot - Bhaktapur ทั้งวันครับ ส่วนคันหลังนั่นคือ Tourist Bus รับเฉพาะนักท่องเที่ยว วิ่งไปกลับระหว่าง Nagarkot - Kathmandu แล้วแต่ว่าจะมีคนจองไว้หรือไม่ ต้องตรวจสอบกับที่ซื้อตั๋วในเมืองเอาเอง

[ตอบ #20 เมื่อ:]

อย่างที่บอกไว้ข้างต้นว่าเราจะไปทัวร์สถานที่สำคัญๆ รอบเมืองหลวงของเนปาลกันครับ ดังนั้นแล้วผมให้ B.K. (คนขับรถที่จ้างมา) วางแผนเส้นทางให้ โดยเราจะเริ่มจากสถานที่แรกซึ่งนั่นก็คือ

วัดปศุปตินาถ (Pashupatinath Temple) อันเป็นสถานที่เผาศพของคนฮินดู


^ สังเกตดีๆ จะเห็นศพอยู่ในห่อผ้าเหลืองๆ ด้วย

การเผาศพของคนฮินดูจะมีการแบ่งแยกวรรณะด้วย โดยวรรณะสูงก็จะได้รับสิทธิ์ในการเผาใกล้ๆ วัด ส่วนวรรณะที่ต่ำกว่าก็จะต้องกระเถิบไกลออกไป แต่สุดท้ายทุกศพก็จะโดนผลักลงแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นหลังผ่านการเผาจนครบกำหนดเวลาแล้ว


^ ที่นี่จะมีการเผาศพกันริมแม่น้ำที่เชื่อว่าศักดิ์สิทธิ์

[ตอบ #21 เมื่อ:]

^ ตามเจดีย์ต่างๆ ก็จะมีการแกะสลักเรื่องราวของกามสูตร สอนผู้คนอย่ามากชู้มากรัก (ติดเรทนิดนึง)

หลายคนอาจเคยได้ยินชื่อพิธีสะตี ซึ่งเป็นพิธีประกอบการเผาศพผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว โดยภรรยาต้องกระโดดลงไปในกองไฟที่กำลังเผาศพของสามีอยู่ ปัจจุบันพิธีดังกล่าวเป็นเรื่องผิดกฏหมายไปแล้ว เหลือแต่เพียงจุดที่เคยประกอบพิธีดังกล่าว


^ ลานประกอบพิธีสะตี

[ตอบ #22 เมื่อ:]

จากนั้นไปต่อกันที่สถูปโพธินาถ (Bodhanath Stupa) ซึ่งเป็นสถูปที่ใหญ่ที่สุดในเนปาล ตั้งอยู่กลางใจเมืองหลวงเลยครับ


^ เป็นสถูปของศาสนาพุทธนะครับ


^ ดวงตาที่วาดไว้นี่เป็นตัวแทนดวงตาของพระเจ้าตามความเชื่อแบบฮินดู เพราะศาสนาพุทธเราไม่มีพระเจ้า (มีแต่ศาสดาคือองค์พระพุทธเจ้า)

[ตอบ #23 เมื่อ:]

^ เวลาเดินวนรอบสถูปสามรอบ (คล้ายๆ เวียนเทียน) ก็ให้หมุนวงล้อเหล่านี้ไปด้วย


^ นกพิราบเยอะไม่แพ้สนามหลวงบ้านเราเลย

[ตอบ #24 เมื่อ:]

ต่อไปก็ถึงคิวสถูปสวยัมภูนาถ (Swyambhunath Stupa) ซึ่งเป็นสถูปที่อยู่สูงที่สุดในเนปาล อย่าเพิ่งสับสนกับโพธินาถเมื่อสักครู่นะครับ โพธินาถเป็นสถูปที่สูงที่สุด แต่สวยัมภูนาถอยู่สูงที่สุดเพราะตั้งอยู่บนยอดเขานั่นเอง


^ รอบๆ สถูปก็จะมีธงที่วาดเป็นบทสวดมนต์โยงเต็มไปหมด


^ เสียดายที่องค์สถูปกำลังบูรณะอยู่ ก็เลยมีนั่งร้านเกะกะไปหมด

[ตอบ #25 เมื่อ:]

^ เป็นวัดที่ลิงเยอะมาก ก็เลยมีอีกชื่อหนึ่งว่า Monkey Temple


^ บันไดชันมาก...ก...ก...พลาดท่าเข้าเมื่อไหร่เจ็บหนักแน่นอน

[ตอบ #26 เมื่อ:]

จุดหมายสุดท้ายของวัน (เพราะใกล้มืดแล้ว) ของวันนี้ก็คือ Kathmandu Dubar Square ครับ อย่างที่บอกว่ามันเป็นเหมือนสนามหลวงซึ่งก็จะตั้งอยู่กลางเมือง ข้างๆ พระราชวัง และรายล้อมด้วยวัดของเทพองค์ต่างๆ ซึ่งลักษณะจะคล้ายกับที่เมือง Bhaktapur มากๆ แต่ว่าที่นี่จะแออัดหนาแน่นกว่า เพราะดันอนุญาตให้รถยนต์วิ่งผ่านได้ (ให้ตายซิ)


^ วัวถือเป็นสัตว์เทพที่ได้อภิสิทธิ์ในการไปไหนมาไหนก็ได้โดยไม่มีใครไล่


^ วัดอะไรสักอย่าง แอบได้ยินไกด์ไทยบอกว่าจะเปิดให้คนเข้าไปทำพิธีแค่ปีละครั้ง นอกนั้นมีแต่สาวกอยู่ข้างใน

[ตอบ #27 เมื่อ:]

^ พระราชวังโบราณ ตอนนี้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์อะไรสักอย่าง ผมว่าความอลังการสู้ที่ Bhaktapur ไม่ได้อ่ะ


^ เจดีย์แต่ละองค์ก็คือวัดสำหรับเทพหนึ่งองค์ เยอะมากๆ

[ตอบ #28 เมื่อ:]

^ งานแกะสลักอลังการอีกแล้ว ชอบจริงๆ เลย


^ ถ่ายรูปเพลินเลย แต่กว่าจะหาจังหวะปลอดคนได้เนี่ยยากเย็นจริงๆ

[ตอบ #29 เมื่อ:]

^ ชอบหน้าต่างบานนี้มากๆ เลย ดูแล้วอบอุ่นยังไงไม่รู้


^ แวะเยี่ยมวังกุมารี (เด็กหญิงสกุล ศากยะ หน่อเนื้อของพระพุทธเจ้า ที่นับถือศาสนาฮินดู เป็นตัวแทนเทพ) แต่เสียดายไม่ได้เจอ

[ตอบ #30 เมื่อ:]

^ เวลากุมารีจะปรากฏตัว ก็จะโผล่ออกมาทางหน้าต่างบานนี้แหละครับ


^ เจดีย์ทรงแปดเหลี่ยมเพียงหนึ่งเดียวที่เห็นในเนปาล

[ตอบ #31 เมื่อ:]

^ งานแกะสลักอลังการอีกแล้ว เฮ้อ...เห็นแล้วอึ้งทึ่งกับฝีมือช่างโบราณจริงๆ

[ตอบ #32 เมื่อ:]

เช้าวันที่ 5 ก.พ. ก็ถึงเวลาต้องอำลาเนปาล...

ผมได้ตั๋วเครื่องบิน flight แรกของวันตอนเก้าโมงเช้า แต่เชื่อไหมครับ...ว่าเกิดความล่าช้าจนกว่าผมจะได้ขึ้นเครื่องก็เกือบบ่ายโมง และไม่มีสิทธิพิเศษใดๆ สำหรับผู้โดยสาร Business Class อย่างผม นอกจากการได้ใช้บริการ Lounge เท่านั้น และสนามบินก็ไม่มีระบบจัดการที่ดี ไม่มีป้ายบอกว่า Gate ไหนกำลัง boarding เที่ยวบินอะไร ทำให้มั่วมากๆ เลยครับ

ที่สำคัญระบบรักษาความปลอดภัยที่นี่ไม่มีเครื่องมือทันสมัยใดๆ นอกจาก "มือ" คือใช้มือคลำทั้งตัวเลยครับ แถมต้องถอดเสื้อผ้าออกเกือบหมดเหลือแต่ชิ้นที่ติดตัวอยู่เท่านั้น แล้วคิดดูดิคับ...อากาศก็หนาว ต้องมายืนใส่เสื้อผ้าบางๆ รอโดนคลำไปทั้งตัว โหย...แย่สุดๆ อ่ะ อ้อ...กระเป๋าไม่ต้องจัดดีนะครับ โดนรื้อทั้งใบเลยครับ ค่อยจัดตอนตรวจสอบเสร็จทีเดียวดีกว่า


^ แต่ขากลับได้เห็นเทือกเขาหิมาลัยแบบใกล้ชิด เจ๊ากันไปครับ...

[ตอบ #33 เมื่อ:]

แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นยอด Everest เพราะว่าเมฆบังซะงั้น ไม่เป็นไรยังไงซะเราก็ได้เห็นที่ Nagarkot บ้างแล้ว (ถึงจะไกลลิบๆ ก็เหอะ)

ขอลากันไปด้วยภาพยอดเขา Everest ที่ถูกเมฆบดบังก็แล้วกันนะครับ

สวัสดีและขอบคุณครับ (Namaste and Dhayabat)

[ตอบ #34 เมื่อ:]

ไม่ไปไม่รู้

[ตอบ #35 เมื่อ:]

ตื่นมาแต่เช้า เป็นเช้าวันอาทิตย์ที่คุ้มมาก เพราะได้ไปเที่ยวเนปาล
สวยมากค่ะ ชอบๆๆ

[ตอบ #36 เมื่อ:]

นาธาน จัดทริปเมื่อไหร่บอกด้วยนะิ อิอิ

[ตอบ #37 เมื่อ:]

ขอบคุณครับ เหมือนได้ไปเที่ยวมาเลย

[ตอบ #38 เมื่อ:]

ไปครั้งหน้า จ้างนาธานไปเป็นคนนำเที่ยวซิ จะได้ไม่มึน แต่ก็สวยดีครับ

[ตอบ #39 เมื่อ:]

เห้ย ไป เนปาล ทั้งที ไม่ไปบ้านของนาธาน อ่ะ บ้านเค้าหลังใหญ่ นะเว้ยที่ เนปาล

[ตอบ #40 เมื่อ:]

น่าไปเที่ยวมากครับ ขอบคุณที่นำมาให้ชมครับ

[ตอบ #41 เมื่อ:]

ต้องเอานาธานไปเป็นไกด์ ^^

[ตอบ #42 เมื่อ:]

ขอบคุณ คะ ที่นำมาให้ชม
จะรอติดตาม ครั้งต่อไป

[ตอบ #43 เมื่อ:]

เป็นคนไทย อยู่เมืองไทย ภูมิใจที่สุดแล้วครับ..ผมไม่อยากไปเนปาล ไม่อยากอยู่เนปาล 555

[ตอบ #44 เมื่อ:]

(พิธีสะตี ซึ่งเป็นพิธีประกอบการเผาศพผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว โดยภรรยาต้องกระโดดลงไปในกองไฟ)
แล้วถ้ามีลูกด้วยกันล่ะค่ะ ใครจะดูแลเลี้ยงลูก

[ไอค่อนข้อความ:]

	ปรากฎข้อผิดพลาดตังต่อไปนี้ขณะส่งข้อความนี้:
	คำเตือน: ความคิดเห็นนี้ถูกล็อกไว้! เฉพาะผู้ดูแลเท่านั้นที่ตอบได้
ชื่อ:
	แชร์ไป Facebook ด้วย
กระทู้:
ไอค่อนข้อความ:	ไอค่อนขณะนี้ กระทู้ทั่วไปเหมาะสำหรับผู้ชมทุกวัย กระทู้สำหรับเด็กก่อนวัยเรียน กระทู้สำหรับเด็ก กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำ กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี กระทู้เฉพาะไม่เหมาะกับเด็กและเยาวชน
	ตัวหนาตัวเอียงตัวขีดเส้นใต้จัดย่อหน้าชิดซ้ายจัดย่อหน้ากึ่งกลางจัดย่อหน้าชิดขวา ขนาดตัวอักษร เล็กมาก เล็ก ปกติ ใหญ่ ใหญ่มาก เปลี่ยนสี สีดำ/ขาว สีแดง สีเหลือง สีชมพู สีเขียว สีส้ม สีม่วง สีนํ้าเงิน/ฟ้า สีเทา สีน้ำตาล สีเขียวฟ้า สีกรมท่า สีเลือดนก สีเหลืองอมเขียว
	[เพิ่มเติม]
	กลับไปกระทู้นี้ หลังจากการตั้งความคิดเห็น ไม่ใช้สัญลักษณ์แสดงอารมณ์
แนบไฟล์:	(แนบไฟล์เพิ่ม) ไฟล์ที่อนุญาต: gif, jpg, jpeg ขนาดไฟล์สูงสุดที่อนุญาต 20000000 KB : 4 ไฟล์ : ต่อความคิดเห็น
ติดตามกระทู้นี้ :	ส่งไปที่อีเมลของสมาชิกสนุก
	ส่งไปที่
พิมพ์อักษรตามภาพ: